Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σώζουν τη λογική των νέων

Ο εγκέφαλος των εφήβων είναι συνδεδεμένος να μαθαίνει μέσω της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και το σώμα τους είναι σχεδιασμένο να ανταποκρίνεται σε αυτό. Έχουν αυξημένη ευαισθησία στις ανταμοιβές από τους φίλους τους, με τους οποίους η ζωή φαίνεται πολύ καλύτερη. Ο COVID-19 έκανε τις ψηφιακές τεχνολογίες πιο ζωτικής σημασίας για τους νέους, ωθώντας τους εν μία νυκτί έξω από τα σχολεία, τα αθλήματα και τα θέατρα και στα σπίτια τους, όπου ο μόνος τρόπος σύνδεσης με τους συνομηλίκους ήταν μέσω τηλεφώνου και υπολογιστών. Οι ώρες στο διαδίκτυο εκτοξεύτηκαν και οι νέοι χρησιμοποιούν οθόνες είτε για το σχολείο είτε για ψυχαγωγία. Αυτή η αλλαγή μας κάνει να μιλάμε για ένα κρίσιμο αλλά παραμελημένο ζήτημα – όχι την κουρασμένη, κακώς τεκμηριωμένη συζήτηση σχετικά με τις ώρες χρόνου στην οθόνη, αλλά το πώς ο χρόνος που αφιερώνεται στο διαδίκτυο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ωφεληθεί η ευημερία των νέων.

Τα προβλήματα ψυχικής υγείας προϋπήρχαν των κινητών

Αυτή η συνομιλία είναι χρήσιμη γιατί είναι λάθος να λέμε ότι αυτή η γενιά βρίσκεται σε μια κρίση που προκαλείται από τα τηλέφωνα και τον χρόνο οθόνης. Για δεκαετίες, 1 στους 4 ή 5 νέους έχει υποστεί ψυχική διαταραχή. Αυτό το πρόβλημα δεν θα λυθεί ξαφνικά με το κλείσιμο των τηλεφώνων – αν η απάντηση ήταν τόσο απλή. Αν και τα ποσοστά κατάθλιψης, άγχους και μοναξιάς αυξάνονται τα τελευταία χρόνια, οι σημερινοί νέοι είναι πολύ ανθεκτικοί με πολλές δυνάμεις. Τα πάνε καλύτερα από άλλες γενιές: είναι πιο πιθανό να αποφοιτήσουν από το γυμνάσιο και λιγότερο επιρρεπείς στη βία ή στη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ. Ωστόσο προηγούμενες πτώσεις και σοκ έχουν επηρεάσει την ψυχική υγεία των νέων για χρόνια μετά. Ως εκ τούτου, οι γονείς και οι δάσκαλοι θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για περισσότερα ζητήματα ψυχικής υγείας και αύξηση των νέων που αναζητούν υποστήριξη στο Διαδίκτυο.

Χρόνος στην οθόνη και ψυχική υγεία των εφήβων

Μια πρόσφατη επικεντρώνεται στην ψυχική υγεία των εφήβων, ιδιαίτερα στην κατάθλιψη και το άγχος, στην ψηφιακή εποχή – τα γεγονότα, οι φόβοι και τι πρέπει να σκεφτόμαστε για το μέλλον. Οι ερευνητές συνέθεσαν πρόσφατα ευρήματα από πολλαπλές μελέτες, αποκαλύπτοντας μόνο μικρές, και συχνά αντικρουόμενες, συσχετίσεις μεταξύ του χρόνου οθόνης, της κοινωνικής δικτύωσης, της κατάθλιψης και του άγχους. Εν ολίγοις, μια πληθώρα μελετών σχετικά με τον χρόνο οθόνης έχει αποκαλύψει μικρή κλινική ή πρακτική σημασία και απέτυχε να ρίξει πολύ φως στην κατεύθυνση οποιασδήποτε σχέσης αιτίου – αποτελέσματος μεταξύ του χρόνου οθόνης και της ψυχικής υγείας. Πράγματι, η συγκεκριμένη έρευνα, παρακολουθώντας τους νέους στα κινητά τους, διαπίστωσε ότι οι μέρες που συνδέονται περισσότερο – όταν χρησιμοποιούν περισσότερο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – είναι οι στιγμές που είναι πιο χαρούμενοι και βιώνουν λιγότερη κατάθλιψη.

Άλλοι που μελέτησαν τους εφήβους με την πάροδο του χρόνου διαπίστωσαν ότι η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν προβλέπει μελλοντική κατάθλιψη, αλλά τα προηγούμενα καταθλιπτικά συμπτώματα προβλέπουν μελλοντική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μπορεί όταν οι έφηβοι είναι καταθλιπτικοί και ανήσυχοι, να ασχολούνται με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαφορετικά. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να είναι σωτήρια για τους νέους. Ιδανικά, τα κινητά μπορούν να είναι ένας κατάλληλος θεραπευτής: οι υπηρεσίες γραπτών μηνυμάτων έχουν αποδειχθεί σωτήριες όσον αφορά την πρόληψη των αυτοκτονιών. Ο ψηφιακός κόσμος προσφέρει ευκαιρίες σύνδεσης με νέους που δεν περνούν ποτέ από υπηρεσίες ψυχικής υγείας.

Η ανατροφή των παιδιών είναι παρόμοια στο διαδίκτυο και εκτός

Πού αφήνουν όλα αυτά τους γονείς; Τα καλά νέα είναι ότι παρόλο που τα κινητά τηλέφωνα είναι διάχυτα μεταξύ αυτής της γενιάς, οι θεμελιώδεις ανάγκες των παιδιών και των εφήβων παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητες. Οι νέοι εξακολουθούν να χρειάζονται κοινωνική σύνδεση και δέσμευση από συνομηλίκους. Χρειάζονται υποστηρικτικό γονεϊκό ρόλο για να τους προστατεύσει και να τους βοηθήσει να διαχειριστούν τον κίνδυνο. Όπως όταν είναι εκτός σύνδεσης, έτσι και στις διαδικτυακές δραστηριότητές τους χρειάζονται παρακολούθηση και σκαλωσιά από φροντιστές με τους οποίους μπορούν να επικοινωνούν ανοιχτά. Οι οικογένειες αντιμετωπίζουν πολλές συγκρούσεις σχετικά με τον χρόνο που περνούν οι νέοι στο Διαδίκτυο, αλλά έχουν λίγες συζητήσεις για το πώς περνούν αυτόν τον χρόνο και γιατί. Τις περισσότερες φορές, η ίδια η σύγκρουση είναι το πρόβλημα και όχι ο χρόνος οθόνης. Οι γονείς πρέπει να μάθουν τι κάνουν οι νέοι στο διαδίκτυο. Κυρίως, παρακολουθούν βίντεο, συνδέονται με φίλους από τα δίκτυά τους εκτός σύνδεσης και διαχειρίζονται βασικές εργασίες στο σχολείο και συναντώνται.

Μπορούμε να ρωτήσουμε τους νέους για τη μέρα τους στο Διαδίκτυο, με ποιους ήταν και τι έχουν δει. Ζητήστε από τα παιδιά σας να σας καθοδηγήσουν στην ψηφιακή τους ημέρα. Μια καλή ερώτηση που πρέπει να κάνετε τόσο στον εαυτό σας όσο και στο παιδί σας είναι: Είστε εκεί για να συνδεθείτε, να δημιουργήσετε ή να συνεισφέρετε; Αυτές είναι οι δραστηριότητες που, λένε οι νέοι, προσφέρουν τις περισσότερες ανταμοιβές. Ρωτήστε εάν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποστηρίζουν την ευημερία και την ευτυχία τους. Μάλλον είναι. Εάν οι γονείς απενεργοποιήσουν την οθόνη ενός νεαρού ατόμου, θα πρέπει να σταματήσουν και να ρωτήσουν τι κλείνουν. Είναι απλώς μια οθόνη ή είναι η σύνδεση του παιδιού τους με ένα σημαντικό δίκτυο, με φίλους και τρόπους διαχείρισης των ανησυχιών; Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι φόβοι τους για τον υπερβολικό χρόνο οθόνης δεν υποστηρίζονται από στοιχεία ότι οδηγεί σε κλινική κατάθλιψη. Πρέπει να μάθουμε περισσότερα για το πώς ο ψηφιακός κόσμος επηρεάζει τα παιδιά μας, αλλά στη συζήτηση μέχρι στιγμής κυριαρχεί ο φόβος και όχι τα γεγονότα.

Οι γονείς έχουν ευκαιρίες να παίξουν διαδικτυακά με νέους. Τα παιδιά συχνά λατρεύουν να μοιράζονται ό,τι έμαθαν, επομένως υπάρχουν πιθανότητες να συνεργαστούν και να διδάξουν. Ίσως αυτό σημαίνει ότι αφιερώνετε χρόνο από τη μέρα σας για να συνδημιουργήσετε ένα βίντεο TikTok ή να γίνετε φίλοι με το παιδί σας στο Instagram. Το παιδί σας μπορεί να έχει έναν δεύτερο λογαριασμό μόνο για φίλους, αλλά αυτό είναι εντάξει: θέλουμε επίσης οι νέοι να έχουν ιδιωτικό απόρρητο και χώρο για να συνδεθούν χωρίς να κοιτάμε πάνω από τους ώμους τους.

Δείτε το παιδί, όχι τον χρόνο οθόνης

Οι γονείς που ανησυχούν για τον χρόνο χρήσης μπορούν να ελέγξουν πρώτα άλλα προβλήματα πριν κλείσουν τις οθόνες των παιδιών τους. Κοιμούνται αρκετά τα παιδιά; Έχουν χρόνο με τους φίλους τους; Εάν αυτά τα πράγματα πάνε καλά, τότε ο χρόνος οθόνης μάλλον δεν είναι πρόβλημα. Επίσης, να θυμάστε ότι η ψηφιακή χρήση εξελίσσεται καθώς οι έφηβοι μεγαλώνουν. Μπορεί να είναι λίγο συντριπτικό στην αρχή και απαιτεί υποστήριξη. Αλλά καθώς προχωρούν στην εφηβεία, αρχίζουν να καταλαβαίνουν ποιες δραστηριότητες είναι πιο ανταποδοτικές και πώς να παραμείνουν ασφαλείς καθώς πλοηγούνται μόνοι τους. Μόλις οι νέοι φτάσουν στην ηλικία του πανεπιστημίου, πολλοί θα χρησιμοποιήσουν ψηφιακά εργαλεία για να παραμείνουν συνδεδεμένοι με φίλους και οικογένεια που βλέπουν λιγότερο συχνά.

Συχνά αναφέρουν τον εξορθολογισμό της ψηφιακής τους ζωής ώστε να είναι λιγότερο δραματική και πιο ευθυγραμμισμένη με τα ενδιαφέροντα και τους στόχους τους. Αν δυσκολεύονται σε δραστηριότητες εκτός σύνδεσης, τότε οι διαδικτυακές δραστηριότητες μπορεί επίσης να είναι πρόβλημα. Για παράδειγμα, εάν ο εκφοβισμός λαμβάνει χώρα εκτός σύνδεσης, τότε είναι πιο πιθανό να υπάρξει διαδικτυακό ζήτημα. Οι δάσκαλοι και οι γονείς που έχουν τα μάτια τους σε νέους εκτός σύνδεσης συχνά δεν εκπλήσσονται όταν ανακαλύπτουν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα και στο διαδίκτυο. Μια απλή αρχή προσφέρει καλή καθοδήγηση: δείτε το παιδί, όχι μόνο τον χρόνο οθόνης.