Η σκληρή ανατροφή των παιδιών συνδέεται με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο

Μια εννιαετής μελέτη που παρακολούθησε 1.482 νέους εντόπισε μια αλληλουχία συνδέσεων μεταξύ της σκληρής ανατροφής των παιδιών στα 12 ετών και του χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου μέχρι την ηλικία των 21 ετών. Τέτοιες συσχετίσεις μεταξύ σκληρής γονικής μέριμνας και μορφωτικού επιτεύγματος έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν, αλλά αυτή η μελέτη εξέτασε λίγο πιο προσεκτικά τους μηχανισμούς που λειτουργούν μέχρι την εφηβεία. Τα 12χρονα παιδιά που ανέφεραν σκληρή ανατροφή, όπως συχνή σωματική τιμωρία, ήταν πιο πιθανό στην ηλικία των 14 να δώσουν προτεραιότητα στις απαιτήσεις της ομάδας συνομηλίκων παρά να ακολουθήσουν τους κανόνες των γονιών τους ή να κάνουν την εργασία στο σπίτι.

Με τη σειρά τους, οι 14χρονοι που ανέφεραν μεγαλύτερο προσανατολισμό στους συνομηλίκους είχαν περισσότερες πιθανότητες στην ηλικία των 17 να αναφέρουν παραβατική συμπεριφορά, όπως βία ή κλοπή, ειδικά τα αγόρια. Τα κορίτσια ανέφεραν μεγαλύτερη σεξουαλική δραστηριότητα στα 17 τους. Στην ηλικία των 21 ετών, το χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης συνδέθηκε με πρώιμη σεξουαλική συμπεριφορά σε 17χρονα κορίτσια και παραβατική συμπεριφορά σε αγόρια 17 ετών. Η μελέτη, από τη Rochelle F. Hentges και τον Ming-Te Wang, και οι δύο στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ στις ΗΠΑ, χρησιμοποίησε δεδομένα από τη Μελέτη Περιεχομένου Ανάπτυξης Εφήβων του Maryland.

Οι ερευνητές παρουσιάζουν μια εξήγηση της «ιστορίας ζωής» αυτών των δεσμών. Τα παιδιά που βιώνουν σκληρή ανατροφή είναι πιο πιθανό να αναζητήσουν επικύρωση και εγγύτητα από τους συνομηλίκους τους και να απομακρυνθούν από τους γονείς τους. Οι νεαρές έφηβες που ενδιαφέρονται περισσότερο για τη δημοτικότητα των συνομηλίκων είναι πιο πιθανό να έχουν πρώιμες σεξουαλικές σχέσεις. Ομοίως, η επικίνδυνη και επιθετική συμπεριφορά σε αυτούς τους εφήβους είναι πιο πιθανό να θεωρηθεί ως ένδειξη γενναιότητας και σκληρότητας, ιδιαίτερα μεταξύ των αγοριών. Και, όπως έχει δείξει άλλη έρευνα, η πρώιμη σεξουαλική συμπεριφορά στα κορίτσια και η παραβατική συμπεριφορά στα αγόρια ανταγωνίζονται τις σπουδές τους, ιδιαίτερα εάν οδηγούν σε εγκυμοσύνη ή αποκλεισμό από το σχολείο.

Η θεωρία της ιστορίας της ζωής περιγράφει «αργές» και «γρήγορες» στρατηγικές. Σε σταθερά περιβάλλοντα με καλούς πόρους, η ενέργεια τείνει να κατευθύνεται προς μακροπρόθεσμες ανταμοιβές. Εν τω μεταξύ, τα σκληρά, απρόβλεπτα και επικίνδυνα περιβάλλοντα τείνουν να καλλιεργούν μια «γρήγορη» στρατηγική, με πιο άμεσες απαιτήσεις για ικανοποίηση, που οδηγεί σε μεγαλύτερη ευαισθησία στην ανάληψη κινδύνων και παρορμητικότητα.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι «γρήγορες» στρατηγικές δεν είναι απαραίτητα απλώς αρνητικές, αλλά μια κατανοητή προσαρμογή σε ένα ασταθές περιβάλλον. Συνεχίζοντας περαιτέρω αυτήν την ιδέα, συνιστούν ότι η υποστήριξη στους νέους σε αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να προσαρμοστεί στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν τη ζωή. Για παράδειγμα, οι εκπαιδευτικές προσεγγίσεις με αυτούς τους νέους θα μπορούσαν να βασιστούν στην ανάγκη τους για ταχύτερη ανατροφοδότηση και επιβεβαίωση από τους συνομηλίκους, μέσω της βιωματικής μάθησης και της ομαδικής μάθησης. Εάν η κοινωνική κυριαρχία είναι πιο σημαντική σε αυτήν την ομάδα, η εκπαίδευση θα μπορούσε να αναδείξει πρότυπα υψηλού επιπέδου, όπως αθλητές, αστέρες του κινηματογράφου και μουσικούς, που εκτιμούν την εκπαίδευση και τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα.