Έρευνα: Τα έφηβα κορίτσια είναι πιο ευάλωτα στον εκφοβισμό από ό,τι τα αγόρια

Τα κορίτσια εκφοβίζονται συχνότερα από τα αγόρια και είναι πιο πιθανό να σκεφτούν, να σχεδιάσουν ή να επιχειρήσουν να αυτοκτονήσουν, σύμφωνα με έρευνα με επικεφαλής έναν μελετητή νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Rutgers-Camden.

“Ο εκφοβισμός σχετίζεται σημαντικά με καταθλιπτικά συμπτώματα, αυτοκτονικό ιδεασμό, σχεδιασμό αυτοκτονίας και απόπειρες αυτοκτονίας”, λέει η Nancy Pontes, επίκουρη καθηγήτρια στη Νοσηλευτική Σχολή του Rutgers-Camden. “Θέλαμε να εξετάσουμε αυτή τη σχέση μεταξύ της θυματοποίησης από εκφοβισμό, των καταθλιπτικών συμπτωμάτων και της αυτοκτονικότητας ανά φύλο”.

Κατά την εξέταση των δεδομένων από την εθνικά αντιπροσωπευτική έρευνα συμπεριφοράς κινδύνου για τους νέους των Κέντρων Ελέγχου Ασθενειών από το 2011-2015, η Pontes και οι συνάδελφοί της πραγματοποίησαν αναλύσεις των δεδομένων και διαπίστωσαν ότι περισσότερες γυναίκες επηρεάζονται αρνητικά από τον εκφοβισμό.

Η Pontes λέει ότι, γενικά, τα κορίτσια εκφοβίζονται συχνότερα από τα αγόρια και τα κορίτσια είναι επίσης πιο πιθανό να σκεφτούν, να σχεδιάσουν ή να επιχειρήσουν αυτοκτονία σε σύγκριση με τα αγόρια, ανεξάρτητα από το αν εκφοβίζονται ή όχι – αν και τα αγόρια είναι πιο πιθανό να πεθάνουν από αυτοκτονία. Σε αυτή τη μελέτη, η Pontes και οι συνάδελφοί της ερευνητές εξέτασαν σημαντικές συσχετίσεις και όχι άμεσες αιτιώδεις σχέσεις.

Χρησιμοποιώντας δύο μεθόδους στατιστικής ανάλυσης, οι ερευνητές έδειξαν την πιθανότητα σύνδεσης μεταξύ του εκφοβισμού και των καταθλιπτικών συμπτωμάτων και του κινδύνου αυτοκτονίας και στη συνέχεια συνέκριναν τα αποτελέσματα των δύο μεθοδολογιών.

Μέσω της πιο συχνά χρησιμοποιούμενης μεθόδου των πολλαπλασιαστικών αλληλεπιδράσεων, τα ευρήματά τους ταίριαζαν με τα ευρήματα που είχαν χρησιμοποιήσει ορισμένοι άλλοι ερευνητές σε προηγούμενες μελέτες, τα οποία δεν έδειξαν καμία διαφορά μεταξύ αγοριών και κοριτσιών που εκφοβίζονται στο σχολείο και έχουν καταθλιπτικά συμπτώματα ή συμπεριφορές κινδύνου αυτοκτονίας.

Ωστόσο, όταν χρησιμοποίησαν τη συνιστώμενη από το International Journal of Epidemiology μεθοδολογία των προσθετικών αλληλεπιδράσεων, η Pontes και η ομάδα της διαπίστωσαν ότι οι επιπτώσεις του εκφοβισμού είναι σημαντικά υψηλότερες στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες σε κάθε μέτρο ψυχολογικής δυσφορίας ή αυτοκτονικών σκέψεων και ενεργειών.

“Εξ όσων γνωρίζουμε, η εργασία μας είναι η πρώτη στη νοσηλευτική που συγκρίνει αυτές τις δύο μεθοδολογίες και αμφισβητεί το status quo της ανάλυσης στον τομέα μας”, αναφέρει επίσης η Pontes.

Ο εκφοβισμός μεταξύ των αγοριών είναι συχνά σωματικός. Η Pontes λέει ότι ενώ πολλά σχολεία πατάνε τον σωματικό εκφοβισμό που οι άνθρωποι μπορούν να δουν, οι ενέργειες αυτές πιθανόν να αποτρέπουν και να σταματούν τον εκφοβισμό που είναι πιο συνηθισμένος μεταξύ των ανδρών.

Μεταξύ των κοριτσιών, λέει η Pontes, ο εκφοβισμός είναι συχνά το είδος του εκφοβισμού που δεν είναι ορατός. Συχνά πρόκειται για εκφοβισμό σε επίπεδο σχέσεων, όπως ο αποκλεισμός κάποιου από δραστηριότητες και κοινωνικούς κύκλους ή η διάδοση φημών γι’ αυτόν. Οι ενέργειες δεν είναι φανερές, εξηγεί η  Pontes, οπότε μπορεί να συνεχίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να το γνωρίζει κανείς άλλος.

“Οι σχολικές μας παρεμβάσεις θα πρέπει να κατανοήσουν τις διαφορές στον εκφοβισμό και πώς θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις γυναίκες που εκφοβίζονται”, τονίζει η  Pontes.

Η ερευνήτρια νοσηλευτικής του Rutgers-Camden πιστεύει είσης ότι η πρόληψη του εκφοβισμού θα πρέπει να ξεκινά από νεαρή ηλικία. Ειδικότερα, αναφέρει πως οι γονείς θα πρέπει να αρχίσουν να διδάσκουν στα παιδιά προσχολικής ηλικίας ότι ο εκφοβισμός είναι απαράδεκτος.

Η ίδια λέει επίσης, ότι οι παιδίατροι και οι νοσηλευτές θα πρέπει να μιλούν για τις βλαβερές συνέπειες του εκφοβισμού με τους γονείς, ώστε να μπορούν να παρεμβαίνουν έγκαιρα και να μειώνουν τη θυματοποίηση που κάνει τους εφήβους να σκέφτονται την αυτοκτονία, ώστε να είναι σε θέση να ζήσουν πιο ευτυχισμένοι και υγιείς.