Νέα Μελέτη: Η προσεκτική ακρόαση βοηθά τους εφήβους να ανοιχτούν

Οι τεχνικές προσεκτικής ακρόασης, όπως η οπτική επαφή, το νεύμα αλλά και η χρήση λέξεων-κλειδιών για να επαινέσουν το «άνοιγμα», βοηθούν ουσιαστικά τα παιδιά εφηβικής ηλικίας όταν παραδέχονται κακή συμπεριφορά και μοιράζονται με τους γονείς τους συναισθήματα που τα κάνουν να νιώθουν ευάλωτα. Τουλάχιστον αυτό έδειξε μια νέα μελέτη.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Reading και της Χάιφα ζήτησαν από 1001 άτομα ηλικίας 13 έως 16 ετών να παρακολουθήσουν μια σκηνοθετημένη συζήτηση μεταξύ ενός γονέα και ενός εφήβου για μια δύσκολη κατάσταση, με τον γονέα να υιοθετεί διαφορετική γλώσσα του σώματος και συμπεριφορά ακρόασης σε διαφορετικές εκδοχές.

Οι συμμετέχοντες που παρακολούθησαν τις εκδοχές όπου ο γονέας ήταν εμφανώς προσεκτικός δήλωσαν ότι θα ένιωθαν καλύτερα για τον εαυτό τους ως έφηβοι και θα ήταν πιο πιθανό να ανοιχτούν ξανά στο μέλλον για τα συναισθήματά τους.

Η μελέτη, η πρώτη που εξέτασε την ποιότητα της ακρόασης μεμονωμένα από άλλες τεχνικές γονικής μέριμνας, αποκάλυψε ότι η μεγαλύτερη συμμετοχή κατά την ακρόαση έκανε τους εφήβους να αισθάνονται πιο αυθεντικοί και συνδεδεμένοι με τον γονέα.

Η Δρ Netta Weinstein, αναπληρώτρια καθηγήτρια κλινικής και κοινωνικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Reading, η οποία ήταν συν-επικεφαλής της μελέτης, δήλωσε: “Όλοι γνωρίζουμε ότι το να ακούμε κάποιον να μιλάει για τα προβλήματά του είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τον καθησυχάσουμε και να δημιουργήσουμε μια σύνδεση. Ωστόσο, μέχρι τώρα δεν είχε δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην ποιότητα αυτής της ακρόασης και στη διαφορά που κάνει”.

“Η μελέτη αυτή δείχνει ότι στις σχέσεις γονέων και εφήβων, το να ακούς ήσυχα έναν έφηβο δείχνοντάς του παράλληλα ότι εκτιμάται και εκτιμάται η ειλικρίνειά του έχει ισχυρό αντίκτυπο στην προθυμία του να ανοιχτεί”, συμπλήρωσε

Για τη μελέτη αυτή επιστρατεύτηκαν περίπου ισομερώς άνδρες και γυναίκες έφηβοι, με τρεις να προσδιορίζονται ως άλλο φύλο. Η ομάδα διαπίστωσε ότι η ενεργητική ακρόαση ήταν εξίσου σημαντική σε όλους τους συμμετέχοντες.

Το πρώτο σενάριο της βιντεοσκοπημένης συνομιλίας απεικόνιζε έναν έφηβο να παραδέχεται στη μητέρα του ότι είχε δοκιμάσει να ατμίζει και ένιωθε ντροπή, ενώ στο δεύτερο να λέει στη μητέρα του ότι απορρίφθηκε από τους συνομηλίκους του αφού αρνήθηκε να ατμίζει και ένιωσε πληγωμένος.

Κάθε σενάριο βίντεο είχε μια εκδοχή όπου ο γονέας άκουγε προσεκτικά και μια άλλη όπου εμφανιζόταν πιο αφηρημένος και χρησιμοποιούσε λιγότερη οπτική επαφή.

“Με μια τόσο μεγάλη ομάδα συμμετεχόντων, είναι καθησυχαστικό να βλέπουμε ότι η ενεργητική ακρόαση ήταν καθολικά ευεργετική σε αυτά τα χρόνια της εφηβείας”, ανέφερε η Δρ Netta Weinstein.

Και συμπλήρωσε: “Η μελέτη έχει επίσης κάποιες σημαντικές επιπτώσεις για την ευημερία των εφήβων. Οι συμμετέχοντες δήλωσαν ότι το μοντέλο καλής ακρόασης που παρατηρήθηκε στα βίντεο θα οδηγούσε σε καλύτερη ευημερία. Αν και δεν γνωρίζουμε πόσο συχνά οι προσδοκίες ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, είναι σαφές ότι η ενεργητική ακρόαση είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε καλό αποτέλεσμα για τους εφήβους από το πιο παθητικό στυλ με το οποίο το εξετάσαμε”.